Two

 Siemkaa

No to mamy już drugi rozdział

Wiem, ze na razie jest dość spokojnie ale to dopiero początek więc cierpliwości.

Odwiedzających bloga jest sporo a komentarzy niewiele. Smutne

To naprawdę mnie motywuje do dalszego pisania a dla was to chwilka.

 No to już nie przedłużam, miłego czytania miski!

W drodze do siebie zahaczyłem jeszcze o kajutę Eleanor, która skrzywiła się odbierając ode mnie zakrwawiony płaszcz. W sumie to się jej nie dziwię to już trzeci raz w tym tygodniu. Nie śmiała mi się sprzeciwić i ze spuszczoną głową odebrała ubranie. Grzeczna dziewczynka.
Stanąłem przed drzwiami mojego prywatnego 'pokoju' w którym niewiele osób miało pozwolenie na przebywanie. Mentalnie przygotowywałem się na spotkanie z tą wkurwiającą dziewczyną, starając się zachować jak najwięcej cierpliwości.
Co mnie w niej pociągało? Sam nie wiem, może to, że się stawiała? Może to, że pytanie o jej imię musiałem skierować do kapitana statku nad którym jeszcze nie tak dawno temu się znęcałem? Dużo było jeszcze takich 'może'.
Wkroczyłem do pokoju, rozpinając górne guziki mojej białej, lekko ubrudzonej po dzisiejszym dniu koszuli. Na skraju łóżka zauważyłem Nialla, który wpatrzony był w-
-Czy ona kurwa śpi na MOIM łóżku? - nie mogłem uwierzyć, że pozwolił jej tam zasnąć. Horan wzdrygnął się na mój nagły wybuch. I dobrze, niech się kurwa teraz boi.
-Może - szepnął przeciągając 'o' - A gdzie niby miałaby spać - dodał szybko na swoją obronę.
Moja cierpliwość, którą jeszcze chwilę temu tak starannie utrzymywałem powoli zaczynała się ulatniać.
-Chuja mnie to obchodzi, ma całą podłogę dla siebie. Weź ją - warknąłem sfrustrowany tym jak dziecięco brzmię. Ale szczerze mówiąc nie obchodziło mnie to co Niall sobie pomyśli ani czy jej będzie wygodnie.
Była jeńcem i powinna mi do cholery dziękować na kolanach za oszczędzenie jej marnego życia. W sumie perspektywa jej klęczącej przede mną wydawała się dość interesująca. Trzeba będzie w najbliższym czasie urzeczywistnić tą wizję. Biorąc z szafy potrzebne rzeczy do kąpieli spojrzałem przez ramię na blondyna.
Stał dokładnie w tym samym miejscu co chwilę temu, lekko spięty.
Westchnąłem zrezygnowany - W porządku, możesz już iść - zawahałem się na chwile ale w końcu dodałem
- Dobrze się dziś spisałeś. Jak na zawołanie jego twarz rozjaśnił ogromny uśmiech. Niewiele trzeba było, żeby go uszczęśliwić.
-Dziękuję kapitanie -odpowiedział rozradowany i opuścił szybko pomieszczenie.
Zabrałem ciuchy na przebranie i udałem się w stronę łazienki kątem oka zerkając na łóżko, kurwa.
Ciepły prysznic tego mi właśnie teraz było potrzeba. Gorąca woda spływająca po moim ciele ukoiła moje nerwy, pozwalając się zrelaksować. Powili wtarłem w swoje włosy odpowiednią ilość szamponu jabłkowego i zacząłem zmywać z siebie brud dzisiejszego dnia. Musiałbym skłamać gdybym powiedział, że tego nie lubię. Rządzenie tym oceanem było moim ulubionym zajęciem i nie zamieniłbym go na żadne inne.
Wychodząc spod prysznica zmierzwiłem swoje włosy z których nadal kapały krople wody, wyszczotkowałem dokładnie zęby i założyłem na siebie luźne dresy. Gdy wyszedłem z zaparowanej już łazienki po raz setny spojrzałem na łóżko. Nadal leżała w tym samym miejscu. Zmierzałem w jej stronę z lekkim ociąganiem. Zdjąłem z niej kołdrę odgarniając na bok i oceniając poziom jej dzisiejszych zranień. Miała na sobie zwykłą, znoszoną już sukienkę na której zniszczenia z dzisiejszego dnia wyraźnie się odbiły w postaci plam zaschniętej krwi, kilku dziur i zatarć. Zjechałem wzrokiem trochę niżej zauważając, że jej nogi mają pełno otwartych ran. Co do cholery, urządziła sobie maraton po szkle?
Och, no tak.
Kurwa, kurwa, kurwa.
Powoli zwlokłem się z łóżka i wyszedłem z sypialni. Same problemy z tą niewdzięczną suką.
Zapukałem z grzeczności oczywiście do ostatnich drzwi na tym poziomie. Otworzyły się niemal natychmiast ukazując drobną blondynkę tuż za nimi. Oprócz niej na pokładzie były jeszcze 2 kobiety. Z tego tylko jedna umiejąca walczyć- Danielle. Świetnie posługiwała się bronią i była lepsza niż niejeden z mojej dobrze dobranej załogi. Natomiast Eleanor panowała bardziej nad porządkiem tego miejsca.
-Weź te wszystkie swoje bzdury do opatrzenia ran i widzę cie w moim pokoju za trzy minuty - Perrie spięła się na ton mojego głosu ale skinęła posłusznie głową i skierowała się w głąb pomieszczenia. Jeśli ten dzień zaraz się nie skończy to będzie jeszcze jedna śmiertelna ofiara na tym jebanym statku. Nie żeby to był jakiś specjalny problem.
Chwilę później usłyszałem delikatne pukanie.
-Otwarte- krzyknąłem nadal siedząc na łóżku. To zadziwiające jak mocny sen miała Diana. Perrie pojawiła się w drzwiach i powolnym krokiem zmniejszyła dystans między nami.
-Jej nogi - wskazałem na dziewczynę - Brudzą moją świeżo wypraną pościel - skwitowałem oddychając głęboko - Po prostu je opatrz - dodałem nie czując się na siłach żeby wymyślić kolejną kąśliwą uwagę.
-W porządku - szepnęła i zabrała się do roboty. Po piętnastu minutach wstała i zaczęła pakować wszystkie waciki z powrotem do apteczki.
-Gdyby coś jeszcze było z nią nie tak to wie pan kapitan gdzie mnie szukać- powiedziała na wdechu a jej głos ledwo słyszalnie drżał. Tak na prawdę nie zrobiłbym jej krzywdy, wiedziałem że podoba się Zaynowi. No... chyba że by mnie wkurwiła to wtedy inna sprawa.
-Taa- mruknąłem tylko i skinąłem ręką, że może już odejść
Kiedy usłyszałem trzask zamykanych drzwi poprawiłem się na swoim miejscu i zacząłem delikatnie zdejmować z niej sukienkę. Cholera, jej ciało jest tak bardzo gorące. Kurwa, ogarnij się Styles. Z niechęcią nasunąłem na nią jedną z moich koszulek a następnie znowu okryłem jej ciało kołdrą. Przeniosłem się na miejsce obok niej i również wsunąłem ciało pod ciepły materiał. Po dzisiejszym dniu potrzebowałem naprawdę sporej dawki snu. Zamknąłem oczy po raz ostatni zerkając na leżącą kolo mnie Dianę, była naprawdę śliczna, taka bezbronna. Zdecydowanie wolałem widok jej zamkniętych oczu, kiedy nie patrzyła na mnie z obrzydzeniem. To zabawne.Dużo dziś przeszła a to dopiero jej początek z załogą statku One Direcion. Nie mogłem powstrzymać uśmiechu, który wdarł się na moje usta na samą myśl o następnym dniu w jej towarzystwie.